Golzar

حقیر دوران کودکی خود را بخوبی بخاطر دارم که چقدر همه چیز برایم جذابیت داشت وقتی دوران تحصیلی خود را در مدرسه بیاد می آورم احساس خوب وصف ناپذیری به بنده دست می دهد که حاضر نیستم آن لحظات شیرین را با چیز دیگری عوض کنم فقط یادم می آید که مرحوم پدرم برای اولین بار دستم را گرفت و به مدرسه نزدیک منزلمان برد و مرا در کلاس اول دبستان ثبت نام نمود . از سالهای بعد دیگر مرحوم پدرم برای ثبت نام با من به مدرسه نمی آمد و خودم تنها به مدرسه می رفتم و ثبت نام می نمودم آموزگاران زمان ما با حقوقی که ماهیانه دریافت می کردند می توانستند هر سال با آن دوبار به مسافرت بروند و درضمن با آن پس انداز کنند تا چند بعد صاحب خانه و ماشین شوند . این آموزگاران وقتی سر کلاس درس حاضر می شدند طوری درس می دادند که انگار دارند به بچه های خودشان آموزش می دهند و در هفته حداقل در یکساعت بخصوصی معلم درس را کنار می گذاشت و به نصیحت کردن دانش آموزان خود می پرداخت و آنها را تشویق می نمود که با تلاش مضاعف درس بخوانند تا پس از اخذ مدرک دیپلم بتوانند با انتخاب رشته دلخواه خود به دانشگاه بروند . شغل شریف معلمی آنقدر جذابیت داشت که اکثر دانش آموزان پس از تحصیلات دانشگاهی جذب اداره آموزش و پرورش می شدند در حال حاضر آموزگاران با وجود اینکه دهها برابرحقوق زمان آموزگاران سابق را دریافت می کنند ولی با این حقوق می توانند شکم همسر و فرزن, ...ادامه مطلب