احکام نذر

این بار می خواهم درباره احکام نذر برای شما سخن بگویم اصولا نذر آنست که انسان برخود واجب کند که کار خیری را برای خدا بجا اورد یا کاری را که انجام ندادن آن بهتر است برای خدا ترک کند یکی از اصطلاحات در فرهنگ قرآنی نذر است که در لغت به معنای ملزم ساختن خود برای امری است که از قبل الزامی بر انجام آن نداشته است . بنابراین شخص با نذر کردن خود را ملزم و متعهد به کاری می نماید که در اصل تکلیف و الزامی در برابر آن نداشته است ولی همین که نذر کرد براو واجب می شود براساس عهد و الزام عمل کند و التزام خویش را به شکل وفای به مفاد نذر نشان دهد با نگاهی به گزارش های قرآنی این معنا بدست می آید که نذر دارای پیشینه است . در میان قوم پیش از اسلام هم رواج داشته است از جمله خداوند در آیه شریفه 35 سوره مبارکه آل عمران آمده است : که همسر عمران (مادر حضرت مریم) با خود نذر می کند تا فرزندش را برای خدمت در راه خدا آزاد کند و خداوند نذرش را پذیرفت و آن زن مومنه فرزندش مریم سلام الله علیها را به خدمت خانه خدا فرستاد و نذر از نظر حضرت مریم سلام الله علیها و یهودیان امری مطلوب و معروف بوده است . البته نذری که در آن عصر متداول بود اشکال گوناگونی هم داشت که از آن جمله می توان به نذر سکوت اشاره کرد سوره مبارکه مریم آیه شریفه 26 توسل جستن برای دفع بلا ، رفع مصیبت در میان همه اقوام وجود داشته است و هرکسی می کوشد تا فضل و رحمت الهی را به شکلی به سوی خود و یا جامعه خویش جلب نماید . شاید بتوان گفت که برخی از احکام را که حضرت یعقوب علیه السلام برای رسیدن به مقاصد خود ، برخود واجب یا حرام کرده بود از باب نذر بوده باشد در نذر باید صیغه خوانده شود و لازم نیست آنرا به زبان عربی خواند بطور مثال باید بگوید : " از برای خدا برمن ، یا برعهده من و یا ذمه من است " که اگر مریضی من خوب شد پنج هزار تومان به فقیر بدهم نذر او صحیح است . ولی اگر بگوید : اگر مریضی من خوب شد من پنج هزار تومان به فقیر خواهم داد نذر او صحیح نمی باشد زیرا کلمه " از برای خدا " را در این جمله بکار نیرده است پس برای نذر کردن باید صیغه نذر را به همانطوری که گفته شد خواند بنابراین اگر کسی صیغه نذر را بخواند خود را مکلف نموده که فلان عمل را انجام دهد ولی اگر به آن عمل ننماید گناه کرده است و باید کفاره بدهد کفاره وفا نکردن به نذر مانند کفاره مخالفت با قسم است . پس اگر کسی بدون خواندن صیغه نذر ، نذر کند و بعللی وفای به نذر ننماید گناهی بر او نیست زیرا انسان وقتی به نذر التزام پیدا می کند که صیغه نذر را به زبان جاری کرده باشد این بود چکیده ای از احکام نذر که حقیر برای دوستان بزرگوارم عرض نمودم و امیدوارم که رضایت خاطر شما را فراهم کرده باشد .