مطلبی در رد منکران خداوند

خداوند در آیه شریفه 34 که آخرین آیه از سوره مبارکه لقمان می باشد می فرماید : علم به پنج چیز نزد خداوند است و احدی از آن آگاه نیست اولی علم به زمان قیامت است که فقط مخصوص پروردگار جهانیان می باشد و او می داند که روز رستاخیز کی برپا می شود ؟ دومی نازل شدن باران است که پروردگار بی همتا از نزول دقیق آن آگاه است . چون او ابتدا باد را مسخر می سازد و بوسیله آن ابرهای پراکنده را به هم متصل کند تا متراکم شوند بعد ابرهای فشرده به امر او تبدیل به قطرات باران می شوند سومی آنچه در رحمهای حیوانات و مادران است می داند در حال حاضر با توجه به پیشرفت علم پزشکی تازه بعد از این که سه ماه از رشد جنین گذشته باشد پزشک با خطای 50 در صدی می تواند با دستگاه سنوگرافی تشخیص دهد که جنین دختر است و یا پسر . چهارمی اینکه هیچکس نمی داند که فردا چه بدست می آورد و اوست که از فردای بندگانش با اطلاع می باشد و از اعمال هیچ یک از ما غافل نیست . پنجمی آنکه هیچ کس نمی داند که در چه سرزمینی می میرد و به یقین خداوند به همه امور آگاه است این آیه شریفه بیشتر برای کسانی است که نعوذبالله منکر وجود خداوند هستند حقیر تعجب می کنم با وجود این همه آیات و نشانه خداوند باز هم کسانی وجود خدا را انکار می کنند برخی از افرادی که پیرو مسلک مارکس هستند در این باره می گویند : این کرات و ستارگان آسمانی در اثر یک حادثه بخودی خود بوجود آمده اند . البته این نظریه باطلی است چون این آیه قرآن نظریه طرفداران مارکس را با قوت رد می کند طرفداران این گروه معاد جسمانی را قبول ندارند و می گویند : ما پس از اینکه مردیم بار دیگر برانگیخته نمی شویم و هر چه هست فقط در همین دنیاست ولی خداوند داستان اصحاب کهف و رستاخیز عزیر نبی را برای عبرت بندگانش در کتاب مقدس قرآن نقل می کند . و یا در جائی از کتاب قرآن حضرت ابراهیم علیه السلام از خداوند می خواهد که گوشه ای از رستاخیز را نشانش بدهد که خداوند هم آنرا به حضرت ابراهیم علیه السلام نشان می دهد . این آیات به ما می آموزد که روز قیامت وعده حق الهی است و صد در صد اتفاق خواهد افتاد پس هر چه را که در دنیا بنگریم آثار آفرینش خداوند را شاهد هستیم اعم از دریاها ، جنگلها ، بیابانها ، کوهها ، آسمانها ، ماه و خورشید حال چه ما انسان موحدی باشیم و چه نباشیم نمی توانیم وجود خداوند را آنهم با تمام نشانه هائی که در اطرافمان وجود دارد منکر شویم . واقعا این نهایت بی انصافی است که با وجود این همه آیات باز منکران می گویند : آنچه موحدان می دانند بر اساس خیالبافی آنهاست در برخی از آیات قرآن هم به تفصیل ، به آن اشاره فرموده که کافران زمان حضرت محمد (ص) پیروان ایشان را مسخره می نمودند و آن بزرگوار را مجنون و دیوانه خطاب می کردند ولی منکران احمق زمان آن حضرت نمی فهمیدند که وجود نازنین پیامبر بزرگوار (ص) در آن عصر ، خود یکی از آیات خداوند بود که فردی که سواد خواندن و نوشتن را ندارد بتواند به این زیبائی آیات خداوند را برای پیروانش قرائت کند و انها را با همین آیات معجزه آسا هدایت نماید و قوم عرب وحشی را با ذکر آیات و اخلاق نبوی خود به قومی تبدیل کند که نمونه آن در دنیا کم نظیر می باشد .