نگاهی به ارتباط دانشگاه و صنعت در کشور ما

متاسفانه علیرغم این که رئیس جمهور ، معاون اول ایشان ، همچنین وزرای دولت ، نمایندگان و رئیس مجلس شورای اسلامی همه متفق القول در سخنرانی هایشان تاکید داشته اند که ارتباط صنعت و دانشگاه باید هرچه سریعتر شکل بگیرد تا هم صنعت ما پویا گردد و هم دانشگاههای ما تقویت شوند ولی تا کنون این ارتباط برقرار نشده است . وقتی با مسئولین صحبت می شود که چرا این نگرش در دولت وجود ندارد در پاسخ می گویند : ما نمی توانیم به دانشجویانی که فقط دروس را بصورت تئوری در دانشگاهها آموخته اند اعتماد کنیم وقتی هم با مسئولین دانشگاه صحبت می شود آنها می گویند : ما علاوه بر این که در دانشگاه دروس را بصورت تئوری بر دانشجویان عرضه می کنیم در آزمایشگاه دانشگاه هم همان دروسی که بصورت تئوری خوانده اند بصورت عملی در آنجا دوباره آموزش می بینند . تا وقتی دانشجو از دانشگاه فارغ التحصیل شد بتواند برای جامعه اش مثمر ثمر باشد ولی واقعیت این است که آنها می گویند زیرا نه مسئولان صنعت دلسوز کشور هستند و نه مسئولین دانشگاهها و از این رهگذر فقط گفتمان ارتباط صنعت با دانشگاه به میان می آید و عملا در کشور کاری صورت نمی پذیرد . برای همین است که بعد از گذشت چهار دهه نه صنعت ما پویا شده و نه دانشگاههای ما پیشرفت داشته است همینطور در جای خود درجا می زنند چند روز پیش یکی از دوستانم در همین ارتباط به بنده موضوعی را گفت که خیلی جالب بود حال آنرا برای شما بازگو می کنم ایشان گفت : سالها پیش که من در کارخانه سیمان فیروزآباد بعنوان مسئول محیط زیست در حال فعالیت بودم . یک دانشجوی نخبه که در رشته فیزیک هسته ای تحصیل می کرد از طریق دو نفر از همکارانم به من معرفی شد . آنها گفتند : اتفاقا این دانشجو درباره آلاینده های کارخانجات تحقیق می کند و در این کار بسیار مجرب است بد نیست که او را به کارخانه دعوت کنید و تحقیقات خود را آغاز کند تا معلوم شود کارخانه سیمان فیروز آباد چه میزان آلایندگی دارد از پیشنهاد آنها استقبال کردم و او را به کارخانه سیمان دعوت کردم وقتی این دانشجو به کارخانه آمد جلسه ای با وی برگزار کردم و او در این باره گفت : من می توانم میزان آلایندگی کارخانه شما را دقیقا با دستگاههای آلاینده سنج تعیین کنم و به اطلاع شما برسانم . چنانچه آلایندگی بالا باشد بعد باید برای قسمت فیلتر طرحی تهیه کنیم تا آلودگی آنرا به میزان قابل توجهی کاهش دهیم . براین اساس من و او به سراغ رئیس کارخانه رفتیم و ایشان را در جریان کار قرار دادیم خوشبختانه رئیس کارخانه با این تحقیق موافقت نمود در نتیجه دانشجوی مذکور تحقیقات خود را آغاز نمود ابتدا چند دستگاه را در نتقاط مختلف کارخانه نصب نمود سپس به روستای نزدیک کارخانه رفت و یک دستگاه آلاینده سنج هم در آن روستا نصب نمود برای این که وضعیت آلایندگی کارخانه مشخص شود این دانشجو باید داده های ثبت شده توسط این دستگاهها را به آزمایشگاه دانشگاه اصفهان می برد و در آنجا آنالیز می شد . بالاخره من با او هماهنگ کردم و تمام هزینه های رفت و آمد وی با هزینه اقامتش را درهتل محاسبه نموده و او را به امور مالی کارخانه معرفی نمودم او پس از دریافت هزینه سفر برای روشن شدن نتایج تحقیق راهی اصفهان شد پس از دو هفته بازگشت و به من اعلام کرد خوشبختانه نتایج تحقیقات نشان می دهد که میزان آلایندگی کارخانه شما در حد قابل قبولی است . من از او تشکر کردم و سپس به سراغ رئیس کارخانه رفتم و با او صحبت کردم که به پاس زحمات این دانشجو باید پولی را بعنوان تشویقی به وی بدهیم رئیس کارخانه هم با چانه زنی های زیاد قبول کرد که مبلغ یک میلیون چهارصد هزار تومان از طریق امور اداری در اختیار وی قرار گیرد ولی امور مالی کارخانه گفت : ما نمی توانیم این مبلغ را مستقیما به او بدهیم بلکه بابد آنرا به حساب دانشگاه واریز کنیم . پس از بررسی و آشنا شدن با استاد راهنمای آن دانشجو ایشان هم گفت : باید هزینه تحقیقات را به حساب دانشگاه واریز نمائید علیرغم میل باطنی ام آن مبلغ را به حساب دانشگاه واریز نمودیم بعد ها معلوم شد که از این مبلغ یک میلیون چهارصد هزار تومان فقط به آن دانشجوی بیچاره مبلغ پنجاه هزار تومان پرداخت شده است آنهم هزینه های رفت و امد و هزینه اقامت در هتل بوده است . این موضوع دلیل پیوستن دانشجویان نخبه را به دانشگاههای خارج از کشور به وضوح برای ما روشن می کند چون این دانشجویان نخبه وقتی وارد کشور دیگری می شوند حداقل از نظر بودجه دغدغه ندارند و غیر از آن آزمایشگاههای پیشرفته ای هم در اختیار دارند پس هی در مصاحبه ها نگوئیم چرا دانشجویان جذب دانشگاههای خارج از کشور می شوند یکی باید به آنها بگوید : اگر شما عرضه داشتید بجای این سخن گفتن ها تلاش می کردید چند آزمایشگاه پیشرفته را تجهیز می کردید و در اختیار دانشجویان نخبه قرار می دادید و آنها را هم تامین مالی می نمودید والسلام ...